Obecnie obowiązującą normą przemysłową dla chińskiego przemysłu powierzchni stałych jest „JC/T 908-2013 Sztuczny kamień” w ramach Przemysłu Materiałów Budowlanych Chińskiej Republiki Ludowej. W tym artykule przedstawiamy fragmenty norm dla materiałów powierzchni stałych ze sztucznego kamienia.
1.Terminologia i definicje
· Kamień sztuczny - materiały o stałej powierzchni:
Sztuczny kamień, znany również jako wypełniony minerałami materiał kompozytowy o wysokiej zawartości polimerów, składa się głównie z metakrylanu metylu (MMA, powszechnie znanego jako akryl) lub nienasyconej żywicy poliestrowej (UPR) jako matrycy. Składa się głównie z wodorotlenku glinu jako wypełniacza, wraz z pigmentami i innymi dodatkami. Jest wytwarzany poprzez odlewanie, formowanie próżniowe lub formowanie kompresyjne. Materiał ten jest powszechnie określany jako powierzchnia stała.
Uwaga: Ten materiał kompozytowy jest nieporowaty i jednorodny na całej grubości. Może być wytwarzany w postaci bezszwowych, ciągłych powierzchni, a jego wygląd można przywrócić do pierwotnego stanu poprzez konserwację i renowację.
2. Klasyfikacja produktu, specyfikacje i klasy
· Klasyfikacja powierzchni stałych:
Kamień sztuczny, którego głównym wypełniaczem jest wodorotlenek glinu, można podzielić na dwa typy w zależności od żywicy matrycowej:
1) Typ akrylowy: Materiały o stałej powierzchni z polimetakrylanem metylu (PMMA) jako żywicą matrycową (typ akrylowy, kodowany jako PMMA).
2) Poliester nienasycony (w tym żywice winyloestrowe itp.) Typ: Materiały o stałej powierzchni, w których żywicą matrycową jest nienasycona żywica poliestrowa (UPR) (typ nienasycony, kodowany jako UPR).
· Specyfikacje:
Arkusze klasyfikuje się na trzy standardowe rodzaje rozmiarów na podstawie ich wymiarów (długość X szerokość) X grubość mierzonych w milimetrach:
Wpisz: (2440X760) X 12,0;
Typ II: (2440X750) X 6,0;
Typ HI: (3050X760) X 12,0.
Uwaga: Dostawca i kupujący mogą uzgodnić inne wymiary i grubości, a takie niestandardowe rozmiary są oficjalnie oznaczane jako typ IV.
·Oceny:
Produkty dzielą się na dwie klasy na podstawie twardości Barcola i odporności na uderzenia spadającej piłki: Premium Grade A i Qualified Grade B.
3 Materiały
·Wypełniacze lub pigmenty:
Wypełniacze i pigmenty stosowane w sztucznym kamieniu muszą być odpowiednimi materiałami spełniającymi wymagania eksploatacyjne niniejszej normy.
·Żywice o stałej powierzchni:
Polimetakrylan metylu (PMMA) i/lub nienasycona żywica poliestrowa (w tym żywice winyloestrowe itp.) stosowane w sztucznym kamieniu muszą być odpowiednimi materiałami spełniającymi wymagania eksploatacyjne niniejszej normy.
Szczegółowe wymagania dotyczące materiałów o stałej powierzchni, kamienia kwarcowego i granitu podano w tabeli.
Tabela 1: Wymagania dotyczące kamienia sztucznego.
4. Odchylenie wymiarowe
·Dopuszczalne odchylenia długości i szerokości mieszczą się w przedziale od 0% do 0,3% podanych wymiarów.
·Dopuszczalne wartości odchyłek grubości są następujące: dla grubości większej niż 6 mm nie przekraczają ±0,3 mm; dla grubości nieprzekraczającej 6 mm nie przekraczają ±0,2 mm.
·W przypadku pozostałych produktów dopuszczalne odchylenie grubości nie powinno przekraczać ±3% określonej grubości.
·Odchylenie przekątnej: Maksymalna różnica w wymiarach przekątnej na tej samej kartce nie powinna przekraczać 5 mm.
·Płaskość: Dla typów I i III odchylenie nie powinno przekraczać 0,5 mm; dla typu II nie powinno przekraczać 0,3 mm.
·W przypadku produktów o innej grubości tolerancja płaskości nie powinna przekraczać 5% określonej grubości.
·Odchyłka prostości krawędzi: Odchyłka prostości krawędzi arkusza nie powinna przekraczać L 5 mm/n.
Twardość 5 Barcola
W przypadku materiałów o stałej powierzchni typu PMMA: Klasa A nie powinna być mniejsza niż 65, Klasa B nie powinna być mniejsza niż 60.
W przypadku materiałów o stałej powierzchni typu UPR: Klasa A nie powinna być mniejsza niż 60, Klasa B nie powinna być mniejsza niż 55.
6. Odkształcenie obciążenia i wytrzymałość na uderzenia
W przypadku materiałów o stałej powierzchni typu HI maksymalna wartość ugięcia resztkowego nie powinna przekraczać 0,25 mm, a po badaniu nie powinny wystąpić żadne pęknięcia powierzchniowe.
W przypadku blach typu II i IV o grubości mniejszej niż 12,0 mm takie parametry nie są wymagane.
Wytrzymałość na uderzenia materiałów o stałej powierzchni nie powinna być mniejsza niż 4,0 kJ/m2.
7 Uderzenie spadającej piłki
Kula stalowa o masie 450 g powinna uderzyć na wysokość nie mniejszą niż 2000 mm dla klasy A i nie mniejszą niż 1200 mm dla klasy B, nie powodując przy tym uszkodzenia próbki.
8 Wydajność zginania
Wytrzymałość na zginanie materiałów o stałej powierzchni nie powinna być mniejsza niż 40 MPa, a moduł sprężystości przy zginaniu nie powinien być mniejszy niż 6,5 GPa.
9 Odporność na zużycie
Odporność na zużycie materiałów o stałej powierzchni należy testować zgodnie z przepisami GB/T 17657-1999, używając płótna ściernego P120#, o wadze 500 g i 500 obrotach. Nie powinna przekraczać 0,6 g.
10 Współczynnik rozszerzalności
Współczynnik rozszerzalności liniowej materiałów o stałej powierzchni nie powinien przekraczać 5,0x10-5℃-1.
11 Trwałość koloru i odporność na starzenie
W porównaniu z próbkami kontrolnymi próbki materiałów o stałej powierzchni nie powinny wykazywać żadnych pęknięć, szczelin, pęcherzyków ani zmian w teksturze powierzchni. Różnica kolorów między próbkami a próbkami kontrolnymi nie powinna przekraczać 2 jednostek CIE.
12 Klasyfikacja ochrony radioaktywnej Kontrola
Radioaktywność kamienia sztucznego powinna spełniać wymagania klasy A określone w normie GB 6566.
13 Odporność na plamy
Całkowita wartość odporności na plamy dla próbek materiałów o stałej powierzchni nie powinna przekraczać 64, a maksymalna głębokość plam nie powinna przekraczać 0,12 mm.
14 Odporność na ogień
Palenie papierosów: Materiały o stałej powierzchni nie powinny wykazywać otwartego spalania ani żarzenia się podczas kontaktu z papierosem lub później. Wszelkie uszkodzenia nie powinny mieć wpływu na użyteczność produktu i można je w przybliżeniu przywrócić do pierwotnego stanu za pomocą środków ściernych i polerujących.
Właściwości trudnopalne: Właściwości trudnopalne materiałów o stałej powierzchni należy oceniać na podstawie wskaźnika tlenowego, który nie powinien być niższy niż 40.
15 Odporność chemiczna
Próbki materiałów o stałej powierzchni nie powinny wykazywać znaczących uszkodzeń w kontakcie z octem, detergentem, kwasem cytrynowym (10% masy) itp. Niewielkie uszkodzenia można usunąć papierem ściernym o gradacji 600, a zakres uszkodzeń nie powinien mieć wpływu na użyteczność arkusza i można go łatwo przywrócić do pierwotnego stanu.
16 Wydajność w wysokich temperaturach
Próbki testowe materiału o stałej powierzchni nie powinny wykazywać żadnych znaczących efektów, takich jak pęknięcia, szczeliny lub pęcherzyki po 20 minutach kontaktu z przedmiotem o wysokiej temperaturze 180°C. Wady powierzchni można wypolerować, aby przywrócić je do stanu pierwotnego bez wpływu na użyteczność arkusza. Podczas arbitrażu różnica kolorów między naprawioną próbką a próbką przed badaniem nie powinna przekraczać 2 jednostek CIE.