Obecnie dominującą normą branżową dla chińskiego przemysłu powierzchni stałych jest „JC/T 908-2013 Sztuczny kamień” w ramach Przemysłu Materiałów Budowlanych Chińskiej Republiki Ludowej. W tym artykule przedstawiamy fragmenty dotyczące norm dotyczących materiałów na bazie sztucznego kamienia.
1.Terminologia i definicje
·Materiały ze sztucznego kamienia o solidnej powierzchni:
Sztuczny kamień, znany również jako materiał kompozytowy o wysokiej zawartości polimerów wypełnionych minerałami, składa się głównie z metakrylanu metylu (MMA, powszechnie znanego jako akryl) lub nienasyconych żywica poliestrowa (UPR) jako matryca. Składa się głównie z wodorotlenku glinu jako wypełniacza, a także pigmentów i innych dodatków. Jest wytwarzany w procesie odlewania, formowania próżniowego lub formowania tłocznego. Materiał ten jest powszechnie określany jako solid Surface.
Uwaga: Ten materiał kompozytowy jest nieporowaty i jednorodny na całej swojej grubości. Można go wytwarzać w postaci jednolitych, ciągłych powierzchni, a jego wygląd można przywrócić do pierwotnego stanu poprzez konserwację i renowację.
2. Klasyfikacja, specyfikacje i gatunki produktów
·Klasyfikacja powierzchni stałych:
Sztuczny kamień składający się głównie z wodorotlenku glinu jako głównego wypełniacza dzieli się na dwa typy w zależności od żywicy matrycowej:
1) Typ akrylowy: Materiały o stałej powierzchni z polimetakrylanem metylu (PMMA) jako żywicą matrycową (typ akrylowy, kodowany jako PMMA).
2) Nienasycony poliester (w tym żywice winyloestrowe itp.) Typ: Materiały o stałej powierzchni z nienasyconą żywicą poliestrową (UPR) jako żywicą matrycową (typ nienasycony, kodowany jako UPR).
·Dane techniczne:
Arkusze są podzielone na trzy standardowe formaty rozmiarów w oparciu o ich wymiary (długość X szerokość) X grubość mierzoną w milimetrach:
I Typ: (2440X760) X 12,0;
Typ II: (2440X750) X 6,0;
Typ HI: (3050X760) X 12,0.
Uwaga: Inne wymiary i grubości mogą zostać uzgodnione zarówno przez dostawcę, jak i kupującego, a te niestandardowe rozmiary są oficjalnie oznaczone jako typ IV.
·Klas:
Produkty dzieli się na dwie klasy w oparciu o twardość Barcola i uderzenie spadającej kuli: Premium Grade A i Qualified Grade B.
3 Materiały
·Wypełniacze lub pigmenty:
Wypełniacze lub pigmenty stosowane w sztucznym kamieniu muszą być odpowiednimi materiałami, które spełniają wymagania eksploatacyjne niniejszej normy.
·Żywice stałe powierzchniowe:
Polimetakrylan metylu (PMMA) i/lub nienasycona żywica poliestrowa (w tym żywice winyloestrowe itp.) stosowane w sztucznym kamieniu muszą być odpowiednimi materiałami, które spełniają wymagania użytkowe niniejszej normy.
Szczegółowe wymagania dotyczące materiałów o stałej powierzchni, kamienia kwarcowego i kamienia granitowego podano w tabeli.
Tabela 1: Wymagania dotyczące sztucznego kamienia.
4. Odchylenie wymiarowe
·Dopuszczalne wartości odchyłek długości i szerokości mieszczą się w przedziale od 0% do 0,3% podanych wymiarów.
·Dopuszczalne wartości odchyłek grubości: dla grubości powyżej 6 mm nie przekraczają ±0,3 mm; dla grubości nieprzekraczającej 6 mm, nieprzekraczającej ±0,2 mm.
·W przypadku pozostałych wyrobów dopuszczalna odchyłka grubości nie powinna przekraczać ±3% podanej grubości.
·Odchylenie po przekątnej: Maksymalna różnica w wymiarach przekątnej na tym samym arkuszu nie powinna przekraczać 5 mm.
·Płaskość: Dla typów I i Ⅲ odchylenie nie powinno przekraczać 0,5 mm; dla typu II nie powinna przekraczać 0,3 mm.
·W przypadku produktów o innych grubościach tolerancja płaskości nie powinna przekraczać 5% określonej grubości.
·Nieprostość krawędzi: Nieprostość krawędzi blachy nie powinna przekraczać L 5 mm/n.
Twardość 5 Barcola
W przypadku materiałów o stałej powierzchni typu PMMA: klasa A nie powinna być mniejsza niż 65, klasa B nie powinna być mniejsza niż 60.
W przypadku materiałów o stałej powierzchni typu UPR: klasa A nie powinna być mniejsza niż 60, klasa B nie powinna być mniejsza niż 55.
6. Odkształcenie obciążenia i udarność
W przypadku materiałów o stałej powierzchni typu HI maksymalna wartość ugięcia szczątkowego nie powinna przekraczać 0,25 mm, a po badaniu nie powinno być żadnych pęknięć powierzchniowych.
W przypadku blach typu II i IV o grubości mniejszej niż 12,0 mm parametry te nie są wymagane.
Udarność materiałów typu solid Surface nie powinna być mniejsza niż 4,0 kJ/m2.
7 Uderzenie spadającej piłki
Kula stalowa o masie 450 g powinna uderzać z wysokości nie mniejszej niż 2000 mm dla klasy A i nie mniejszej niż 1200 mm dla klasy B bez uszkodzenia próbki.
8 Wydajność zginania
Wytrzymałość na zginanie materiałów typu solid Surface nie powinna być mniejsza niż 40 MPa, a moduł sprężystości przy zginaniu nie powinien być mniejszy niż 6,5 GPa.
9 Odporność na zużycie
Odporność na zużycie materiałów o stałej powierzchni powinna być badana zgodnie z postanowieniami GB/T 17657-1999, przy użyciu płótna ściernego P120 #, o masie 500 g i 500 obrotów. Nie powinna przekraczać 0,6 g.
10 Współczynnik rozszerzalności
Liniowy współczynnik rozszerzalności materiałów o stałej powierzchni nie powinien przekraczać 5,0x10-5℃-1.
11 Trwałość koloru i odporność na starzenie
W porównaniu z próbkami kontrolnymi, próbki materiału o stałej powierzchni nie powinny wykazywać żadnych pęknięć, pęknięć, pęcherzyków ani zmian w teksturze powierzchni. Różnica barwy pomiędzy próbkami a próbkami kontrolnymi nie powinna przekraczać 2 jednostek CIE.
12 Kontrola klasyfikacji ochrony radioaktywnej
Radioaktywność sztucznego kamienia powinna spełniać wymagania klasy A określone w GB 6566.
13 Odporność na plamy
Całkowita wartość plamoodporności próbek materiałów typu solid Surface nie powinna przekraczać 64, a maksymalna głębokość plam nie powinna przekraczać 0,12 mm.
14 Odporność na ogień
Palenie papierosów: Materiały o stałej powierzchni nie powinny wykazywać spalania lub tlenia się otwartym płomieniem podczas kontaktu z papierosem lub później. Wszelkie uszkodzenia nie powinny mieć wpływu na użyteczność produktu i można je w przybliżeniu przywrócić do pierwotnego stanu za pomocą środków ściernych i polerskich.
Właściwości zmniejszające palność: Właściwości zmniejszające palność materiałów o stałej powierzchni należy oceniać na podstawie wskaźnika tlenowego i nie powinien być on mniejszy niż 40.
15 Odporność chemiczna
Próbki testowe materiałów o stałej powierzchni nie powinny wykazywać znaczących uszkodzeń w kontakcie z octem, detergentem, kwasem cytrynowym (10% mas.) itp. Drobne uszkodzenia można usunąć papierem ściernym o ziarnistości 600, a rozmiar uszkodzeń nie powinien mieć wpływu na użyteczność arkusza i można go łatwo przywrócić do stanu pierwotnego.
16 Wydajność w wysokich temperaturach
Próbki testowe materiału o stałej powierzchni nie powinny wykazywać żadnych znaczących efektów, takich jak pękanie, pęknięcia lub pęcherzyki, po 20 minutach kontaktu z przedmiotem o wysokiej temperaturze 180°C. Wady powierzchniowe można wypolerować w celu przywrócenia ich do stanu pierwotnego bez wpływu na walory użytkowe blachy. Podczas arbitrażu różnica koloru pomiędzy próbką naprawioną a próbką przed badaniem nie powinna przekraczać 2 jednostek CIE.